Στο Life ‘n Art Theater
- Κριτική: Ειρήνη Μάρκου
Παρουσιάζεται κάθε Παρασκευή και Κυριακή ένα έργο που ανήκει στο πιο «παρεξηγημένο» ίσως είδος του ελληνικού θεάτρου: μία γνήσια επιθεώρηση, σε κείμενο και σκηνοθεσία Δημήτρη Χαλιώτη. Μία επιθεώρηση που, πιστή στο στίγμα του είδους, επικεντρώνεται στην πολιτικοκοινωνική σάτιρα και ξεχωρίζει εκ γραφής, καθώς επίσης για τις δυνατές ερμηνείες των ηθοποιών της.
Λίγα γενικά λόγια
Με το που ξεκινάει η παράσταση, οι ηθοποιοί σχεδόν «απολογούνται» που αποφάσισαν να κάνουν επιθεώρηση, προλαβαίνοντας ένα ενδεχόμενο σχόλιο και απορία του θεατή και δηλώνοντας ευθύς εξ αρχής –έστω και δια της αντιστροφής– την αγάπη τους (και κυρίως την αγάπη του συγγραφέα για το είδος) και την επιθυμία τους να μας δώσουν μία γεύση του τι θα πει «καλή επιθεώρηση» (αν μπορεί κανείς να μιλά με τέτοιους όρους).
Από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα της παράστασης, αντιλαμβάνεται κανείς πως το focus του έργου είναι η πολιτική σάτιρα: κάτι που μας ταξιδεύει πίσω στον πρόγονο του είδους Αριστοφάνη και μας θυμίζει ότι ο άνθρωπος που έχει το θάρρος και το ταλέντο να «διακωμωδήσει» και να γελάσει με τα χάλια του, είναι αυτός που μπορεί να ελπίζει και σε μία αλλαγή!
Οι πέντε ηθοποιοί όλοι επί σκηνής (ο ένας εξ αυτών στο πιάνο) αμολούν πολιτικά συνθήματα των τελευταίων δεκαετιών, που θυμίζουν την πόρωση-πόλωση των Ελλήνων κάποτε με κόμματα και πρόσωπα που μας «συντρόφευσαν» (για να μην πω οδήγησαν) στην πορεία μας προς τα εδώ που είμαστε τώρα! Είναι επίσης το πιο ζωντανό ίσως κομμάτι συγγραφικά, γιατί ανατροφοδοτείται διαρκώς από την επικαιρότητα, με συγγραφέα και ηθοποιούς πάντα σε ετοιμότητα να συμπεριλάβουν κάθε νέα εξέλιξη άξια αναφοράς και σάτιρας! (Παράδειγμα, το εξαιρετικά εύστοχο και αστείο σχόλιο για την αναφορά του Πάγκαλου στο ενδυματολογικό στυλ του Βαρουφάκη!)
Η παράσταση
Η διάρθρωση της παράστασης είναι χωρισμένη σε διαφορετικές σκηνές –είτε μονολόγους είτε διαλογικές–, ανάμεσα στις οποίες παρεμβάλλονται τραγούδια. Δεν είναι πρωτότυπα, αλλά τα περισσότερα εξ αυτών ενδεχομένως να μην τα γνωρίζει ο μέσος θεατής. Παρόλ’ αυτά, συμβάλλουν τα μέγιστα στην δημιουργία ατμόσφαιρας και είναι σίγουρο πως κάποιο από αυτά θα σιγοτραγουδήσεις φεύγοντας. Οι έξυπνες χορογραφίες της Χριστίνας Φωτεινάκη διατηρούν την προσωπικότητα του ερμηνευτή-ηθοποιού ζωντανή, ενώ παραπέμπουν σαν στυλ λιγάκι και στην παλιά επιθεώρηση, σε πλήρη αρμονία με τα τραγούδια.
Ο Δημήτρης Χαλιώτης δεν επεδίωξε (και του αξίζουν συγχαρητήρια για αυτό) τον δρόμο της κωμωδίας που στοχεύει στο εύκολο γέλιο˙ σε αντίθεση με αυτό που έχει γίνει σήμερα η επιθεώρηση που πρεσβεύει η σχολή κάποιων άλλων κωμικών, στο έργο του δεν υπάρχει καθόλου βωμολοχία ούτε σεξιστικά ή τέτοιου είδους αστεία. Με ψηλά ανεβασμένο τον πήχη της γραφής, «κεντάει» στις κωμικές του σκηνές και με ατάκες, αλλά περισσότερο με το σχόλιο που κρύβεται πίσω από την ατάκα… την ιδέα που γέννησε την σκηνή.
Έτσι, μας παραδίδει σκηνές ξεκαρδιστικές, υποστηριγμένες άψογα από το κωμικό ταμπεραμέντο των ηθοποιών: η Χαρά Τσιτομενέα αποδείχθηκε απρόσμενα αστεία –και διαφορετική– στις δύο πιο «εξωστρεφούς χιούμορ» σκηνές του έργου, κερδίζοντας τις εντυπώσεις ως η πρώτη κυρία των βορείων προαστίων και της καλής κοινωνίας που δήλωσε αριστερή και έκτοτε είδε μεγάλες αλλαγές στην ζωή της στον… αριθμό των μπότοξ, ενώ κάνει μία τρομερή έναρξη του δεύτερου μέρους ως μία μεγάλη λαϊκή σταρ που θα ήταν η ιδανική επιλογή για Πρόεδρος της Δημοκρατίας! Άψογη μίμηση και άμεση αναφορά σε ένα όνομα που δεν θα αναφέρουμε για να αποφύγουμε spoiler˙ μία υποψηφιότητα για την Προεδρία που θα συζητηθεί!
Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι κάθε έργο έχει ανάγκη και από μια ανάσα χαλάρωσης, ο συγγραφέας έγραψε και δύο εμβόλιμα νούμερα (ερμηνευμένα χάρμα από τον Δημήτρη Αϊβαλιώτη, τον ηθοποιό-πιανίστα της παράστασης) που κάνουν καθαρά το πιο ανάλαφρο, κωμικό, (κοινωνικό) σχόλιο και κερδίζουν ένα γέλιο φοβερά αποενοχοποιημένο! Αυτά τα δύο μικρά νουμεράκια αποδεικνύουν πως αν ο Χαλιώτης ήθελε μία παράσταση στην οποία κάθε ατάκα θα προκαλούσε γέλιο, μπορούσε να το κάνει εύκολα και με επιτυχία. Δεν είναι όμως αυτός ο στόχος του. Γιατί η κωμωδία του κρύβει από κάτω το πιο χρήσιμο είδος κριτικής, την αυτοκριτική! Τρανταχτό παράδειγμα η σκηνή-ρεσιτάλ της Ελένης Καρακάση που, ως μία άλλη υπολοχαγός Νατάσα, δηλώνει αμετανόητη στα πιστεύω της και είναι έτοιμη να υποστεί τις συνέπειες! Ποια είναι τα πιστεύω της; Είναι ακόμα και σήμερα ταγμένη και ερωτευμένη με το ΠΑΣΟΚ! Ένα ευφυές κείμενο –μία εξαιρετική θεωρία συνωμοσίας για την επιστροφή του κόμματος στην εξουσία– δοσμένο με το μπρίο και την ενέργεια που απαιτεί!
Δεν λείπουν φυσικά και οι άμεσες αιχμές προς τους ανθρώπους της εξουσίας: όπως στην σκηνή των δύο υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών που αυτοσχεδιάζουν τρόπους για να καλύψουν το έλλειμα (προ Βαρουφάκη!). Εδώ αξίζει να αναφέρουμε πόσο φυσικός, άμεσος και ανεπιτήδευτος είναι ο Στέφανος Κοσμίδης που ξεχώρισε στον ρόλο του μεγαλοϋπαλλήλου του Υπουργείου, αλλά και σε κάθε σκηνή που εμφανίστηκε.
Και μάλιστα, ο συγγραφέας πηγαίνει την επιθεώρηση ακόμα ένα βήμα παραπέρα, με τρεις σκηνές πιο εσωστρεφείς, πολύ αληθινές, που μπορεί να παγώνουν για λίγο το χαμόγελο στο πρόσωπο του θεατή, αλλά είναι ίσως και αυτές που θα του μείνουν για καιρό χαραγμένες στην μνήμη. Η Ελένη Καρακάση για ακόμα μία φορά εξαιρετική, στον ρόλο μιας παντρεμένης-νοικοκυράς που βρίσκει καταφύγιο στα κρεμμύδια, προκειμένου να μην εκτροχιαστεί και στρέψει κυριολεκτικά και μεταφορικά το μαχαίρι εναντίον κάποιου άλλου, ενώ συγκινητικός ο νεαρός Αλέξης Βιδαλάκης στους δύο μονολόγους τους, που είναι και αυτοί που χτυπούν φλέβα στην γενιά των 25-35!
Μία παράσταση που μας κέρδισε αβίαστα και την συστήνουμε ανεπιφύλακτα για την ποιότητα που πρεσβεύει και στο κείμενο, αλλά και στις ερμηνείες!
Ειρήνη Μάρκου για το mytheatro.gr
Συντελεστές
Κείμενα – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Χαλιώτης Χορογραφίες – Κινησιολογία: Χριστίνα Φωτεινάκη Κοστούμια: Κατερίνα Χαλιώτη Φωτισμοί: Κώστας Μπάμπης Σχεδιασμός αφίσας – flyer: Μιμίκα Καπούλα Φωτογραφίες: Σίσσυ Μόρφη
Παίζουν:
Ελένη Καρακάση, Στέφανος Κοσμίδης, Χαρά Τσιτομενέα, Δημήτρης Αϊβαλιώτης, Αλέξης Βιδαλάκης
Παραστάσεις: Παρασκευή στις 21.15 Κυριακή στις 19.00 Διάρκεια: 120 λεπτά Είσοδος: 1
0€ (κανονικό), 8€ (φοιτητικό)
Life ‘n’ Art Theater Κωνσταντινουπόλεως 82 Πλησίον Μετρό Κεραμεικός Τηλέφωνο: 2105789337