Έφυγε από τη ζωή ο Γεράσιμος Μιχελής

Η θεατρική του διαδρομή ξεκίνησε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, όπου συμμετείχε σε σπουδαίες παραστάσεις του αρχαίου δράματος, όπως ο «Οιδίπους Τύραννος», η «Αντιγόνη» και η «Ηλέκτρα», αλλά και σε έργα του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου από τους Ιάκωβο Καμπανέλλη και Δημήτρη Κεχαΐδη. Κατά τη δεκαετία του 1980 και του 1990, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και με αναγνωρισμένες ιδιωτικές σκηνές όπως το Θέατρο Αμόρε και το Θέατρο Χορν. Εκεί ερμήνευσε ρόλους σε έργα του Σαίξπηρ όπως ο «Άμλετ» και ο «Μάκβεθ», του Τσέχωφ («Βυσσινόκηπος»), αλλά και του Ίψεν με χαρακτηριστικό το έργο «Έντα Γκάμπλερ». Οι ερμηνείες του ξεχώριζαν για την εσωτερικότητά τους, τη συγκινησιακή δύναμη και την αυθεντικότητα που τις διέκρινε.

Μερικές από τις παραστάσεις που συμμετείχε περιλαμβάνουν τα: Ηλέκτρα, Ο γάμος του Φίγκαρο, Ιλιάδα, Ήταν όλοι τους παιδιά μου, Πλατόνοφ, Οι σχέσεις του κυρίου Πήτερς, Αρχοντοχωριάτης, Υπηρέτης δύο αφεντάδων, Τρεις Αδελφές, Φεγγαρόφωτο, Το ημερολόγιο της άμμου και Ιεφθάε. Η θεατρική του διαδρομή υπήρξε συνεχής και έντονα δημιουργική μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Τηλεοπτικός «κακός» και αγαπητός στο κοινό

Αν και το θέατρο ήταν το κύριο μέσο έκφρασής του, ο Γεράσιμος Μιχελής έγινε ευρέως γνωστός στο τηλεοπτικό κοινό από τον ρόλο του «κακού» στη δημοφιλή σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη «Στο Παρά Πέντε» το 2005. Εκεί ενσάρκωσε έναν από τους κεντρικούς ανταγωνιστικούς ρόλους της ιστορίας, κερδίζοντας το ενδιαφέρον και τη μνήμη του κοινού με την έντονη παρουσία και ερμηνεία του.

Στην τηλεόραση είχε εμφανιστεί και σε άλλες σειρές, όπως Η ζωή της άλλης (2009), Το κόκκινο δωμάτιο (2008), Αν υπήρχες θα σε χώριζα (2007), Εν Ιορδάνη (2002), και Σκιές στο περιστύλιο (2001), ενώ είχε κάνει και κάποιες κινηματογραφικές εμφανίσεις, με πιο χαρακτηριστική το Χρήστος και Βίτσιο (1997).