«Το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού»

στο Θέατρο Badminton

To mytheatro.gr παρευρέθηκε στην συνέντευξη τύπου της παράστασης «Το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού» στις 11-3-2015  και εξασφάλισε για εσάς αποκλειστικές φωτογραφίες και μαγνητοσκοπημένο υλικό. Το δεύτερο μεγάλο υπερθέαμα, με το οποίο το Θέατρο Badminton τιμά τον μεγάλο δημιουργό, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη, είναι «Το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού».

• Φωτογραφίες Κάτια Σωτηρίου. Δείτε περισσότερες στο facebook.com/mytheatro
  

Στη συνέντευξη τύπου παρέστη και ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος σε μια χειμαρρώδη αφήγηση, που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των παρευρισκόμενων για πάνω από δυο ώρες εξιστόρησε σημαντικές στιγμές της προσωπικής και επαγγελματικής του ζωής, συγκλονιστικές στιγμές από τη Μακρόνησο και την εμφύλιο, αλλά και λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο εμπνεύστηκε το Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού. Τόνισε ότι ο ίδιος έζησε εκείνες τις λίγες καλές στιγμές της Ελλάδας, λέγοντας « είμαι από τη γενιά των ορθίων». «Είμαστε ανώτεροι από τους Ευρωπαίους», είπε, «έχουμε μεγάλο μουσικό πλούτο».

Ο Μίκης Θεοδωράκης μίλησε για το ατίθασο και ασυμβίβαστο του ελληνικού λαού που φάνηκε και από πρόσφατες πολιτικές στιγμές, αρνήθηκε όμως να σχολιάσει το θέμα των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων ή των πολεμικών αποζημιώσεων. Συγκινητική ήταν η αφήγηση της μεγάλης εκτίμησης και αγάπης προς το Μάνο Χατζιδάκι, ενώ συγκλόνισε με την δήλωση ότι θέλησε να δει έστω και πεθαμένο, καθώς μια «συνομωσία» ανθρώπων του Χατζιδάκι δεν του επέτρεψε να τον δει όσο ήταν ακόμα εν ζωή.

Αυτοσαρκαστικός, περνώντας εύκολα από το χιούμορ στη συγκίνηση, δήλωσε «ευπαθής, αν και αδυσώπητος», και γελώντας είπε « Πόσες φορές έχω χορέψει με τον χάρο και τον έχω νικήσει ! Ε, δεν θα με νικήσει και αυτός; Μπορώ να παλέψω ακόμα μαζί του, αλλά για ποιο λόγο; Έχω ζήσει όλες τις χαρές και όλες τις πίκρες του κόσμου”.

«Το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού» είναι μια κατανυκτική λαϊκή τραγωδία. Πηγή έμπνευσης, για τον μεγάλο δημιουργό υπήρξε, ο τραγικός εμφύλιος αλληλοσπαραγμός, που ξέσπασε μετά από την εθνική εποποιία κατά του φασισμού.

Πενήντα τρία χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή του τραγουδιού, από τον θίασο του Μάνου Κατράκη, με βασικό ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, το τραγούδι παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ. Ο σκηνοθέτης Θανάσης Παπαγεωργίου, θέλοντας να αποδώσει τον δικό του φόρο τιμής, στον μεγάλο Έλληνα συνθέτη και δημιουργό, αλλά και να αναδείξει την επικαιρότητα του έργου σε μια εποχή αναδυόμενης πόλωσης, που έχει επιτακτική ανάγκη, ίσως, όσο καμία άλλη στο πρόσφατο παρελθόν, την εθνική ενότητα, προσεγγίζει το μεγάλο κλασσικό αυτό έργο, με μία νέα σύγχρονη ματιά.

Ο Σκηνοθέτης τονίζει:

«Το Τραγούδι του νεκρού αδελφού δεν τραγουδιέται από εκείνους που αδιαφορούν για το τραγικό παρελθόν της χώρας, δεν τραγουδιέται από εκείνους που έχασαν τη μνήμη τους γυρίζοντας την πλάτη στον εφιάλτη που έζησε η πατρίδα. Τραγουδιέται μόνο από εκείνους που εύχονται να μην υπάρξει άλλος αλληλοσπαραγμός».
Η νέα αυτή εκδοχή διατηρεί αναλλοίωτο το κατανυκτικό αίσθημα που διατρέχει το έργο, προεκτείνοντας δε την προβληματική του στην σημερινή εποχή. Το δύσκολο αυτό έργο έχει αναλάβει ένας σπουδαίος θίασος πενήντα ηθοποιών, τραγουδιστών, χορευτών και μουσικών, που περιλαμβάνει σημαντικές προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου και πενταγράμμου.

Τους βασικούς ρόλους ερμηνεύουν η Λήδα Πρωτοψάλτη, ο Κώστας Αρζόγλου, ο Νίκος Αρβανίτης, ο Χρήστος Πλαίνης, η Εύα Καμινάρη η Στέλλα Γκίκα και ο Χρήστος Κάλοου.
Τα Λυρικά ερμηνεύουν ο Κώστας Θωμαΐδης, η Μπέτυ Χαρλαύτη και η Καλλιόπη Βέττα συνοδευόμενοι από μία κιθάρα και ένα ακορντεόν σε μία κατανυκτική νέα ενορχήστρωση του Γιάννη Μπελώνη, σύμφωνα με την επιθυμία και έμπνευση του ίδιου του Μίκη Θεοδωράκη.

Στον εξέχοντα ρόλο του Λαϊκού Τραγουδιστή, ο Κώστας Μακεδόνας με μεγαλοπρέπεια αποδίδει τα αθάνατα τραγούδια του έργου.

Μαζί τους η «Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης» υπό τον Γιάννη Μπελώνη, που με την καθοδήγηση του Μίκη Θεοδωράκη πραγματοποίησε τις ενορχηστρώσεις. Η ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά του Θανάση Παπαγεωργίου έρχεται να δικαιώσει απόλυτα τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη με αφορμή την πρώτη παρουσίαση του έργου του το 1960.

«Σε στιγμές τόσο κρίσιμες για το έθνος και το λαό, πιστεύω πως ο ζωντανός καλλιτέχνης πρέπει να καταπιάνεται με έργα και με ενέργειες που θα βοηθήσουν άμεσα για να λυθεί η κρίση, για να βρεθεί διέξοδος. Πιστεύω πως ο μοναδικός δρόμος για να κερδίσουμε τη μάχη μπροστά στην ιστορία και στον πολιτισμό, είναι αυτή τη στιγμή η αληθινή ενότητα. Οχι ενότητα συμβατική, σκόπιμη, ενότητα τακτική –αλλά ενότητα ουσιαστική όλων των Ελλήνων».

Από τις 18 Μαρτίου, «το Τραγούδι του νεκρού αδελφού» επαναφέρει στο προσκήνιο τα θεμελιώδη αιτήματα για μνήμη, αξιοπρέπεια και ομοψυχία. Μια ιστορική παράσταση, για την ιστορία που ξαναγράφεται.

«Το Τραγούδι του νεκρού αδελφού» είναι ένας από τους πρώτους «λαϊκούς» κύκλους τραγουδιών του συνθέτη. Το έργο περιλαμβάνει οκτώ κλασικά τραγούδια, που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή. Κυρίως, όμως, αποτελεί έναν ύμνο του Μίκη Θεοδωράκη στο ζεϊμπέκικο: πέντε από τα οκτώ τραγούδια του έργου είναι ζεϊμπέκικα («Ένα δειλινό», «Τον Παύλο και τον Νικολιό», «Το όνειρο», «Τα περβόλια» και «Ενωθείτε») – και μάλιστα μερικά από τα καλύτερα ζεϊμπέκικα που γράφτηκαν ποτέ.

Για τη νέα, μεγάλη παραγωγή του Θεάτρου Badminton, ο Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε μια εντελώς καινούρια εκδοχή, επιχειρώντας μια συνομιλία με το παρόν και προσθέτοντας μια ολόκληρη πράξη. Η πρώτη πράξη ασχολείται με τη σκοτεινή περίοδο, πριν και μετά τα Δεκεμβριανά και ο συνθέτης ενσωματώνει τα 10 τραγούδια από “Τα Λυρικά” σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Σκηνικό: Γιώργος Πάτσας Κοστούμια: Λέα Κούση Χορογραφίες: Αποστολία Παπαδαμάκη Ενορχηστρώσεις: Γιάννης Μπελώνης Μουσική Διδασκαλία Χορωδίας: Νένη Ζάππα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Αναστασάκης Παραγωγή: Μιχάλης Αδάμ

ΔΙΑΝΟΜΗ

ΜΑΝΑ (Σοφία): Λήδα Πρωτοψάλτη ΤΥΦΛΟΣ: Κώστας Αρζόγλου ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ: Νίκος Αρβανίτης ΠΑΥΛΟΣ: Χρήστος Πλαΐνης ΑΝΤΡΕΑΣ: Σπύρος Περδίου ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Χρήστος Κάλοου Κα.ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Νίκη Χαντζίδου
ΜΑΝΑ Νικολιού: Ευδοκία Σουβατζή Πατέρας Νικολιού: Ηλίας Κατέβας Η ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ( ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ): Εύα Καμινάρη ΠΟΛΥΞΕΝΗ: Στέλλα Γκίκα ΤΑΚΗΣ: Κώστας Βελέντζας
ΙΣΜΗΝΗ: Μαριαλένα Ροζάκη ΣΟΦΟΚΛΗΣ / ΧΑΡΟΣ: Κωνσταντίνος Φάμης

ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΛΥΡΙΚΩΝ (α΄μέρος) : Κώστας Θωμαΐδης, Μπέττυ Χαρλαύτη και η Καλλιόπη Βέττα

ΛΑΙΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ: Κώστας Μακεδόνας

Παίζουν επίσης οι :

ΤΑΣΙΑ, (κόρη του τυφλού): Ελευθερία Στεργίδου ΠΕΡΙΚΛΗΣ : Βαγγέλης Σαλευρής Kα. ΤΣΕΚΟΥΡΑ : Ζαχαρούλα Οικονόμου ΝΙΚΟΛΙΟΣ : Βαγγέλης Πιτσιλός ΓΡΗΓΟΡΗΣ : Γιώργος Γιαννίμπας ΕΥΑΝΘΙΑ,( αδελφή Τάκη): Κοραλία Τσόγκα ΠΟΠΗ : Χριστίνα Πλατανιώτη ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ / ΑΝΔΡΑΣ κ.λ.π: Θοδωρής Τούμπανος ΠΑΙΔΙΑ : Παναγιώτα Μανώλη / Κατερίνα Γεωργαρά ΚΟΠΕΛΛΕΣ : Ιωάννα Παυλίδου Βάσω Ορκοπούλου Μυρτώ Θεοδωράκη
Μαριάννα Λαγουρού

ΧΟΡΕΥΤΕΣ

Ειρήνη Κυρμιζάκη Θανάσης Ζερβόπουλος Αχιλλέας Χαρίσκος

Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης»

Γιάννης Μπελώνης: Πιάνο Θανάσης Βασιλάς: Μπουζούκι Γιάννης Ματσούκας : Μπουζούκι Ξενοφών Συμβουλίδης: όμποε, φλογέρες, μπαγλαμάς Βαγγέλης Κονταράτος: Κιθάρα Αρτέμης Σαμαράς : Βιόλα Λευτέρης Γρίβας : Ακορντεόν Σταύρος Καβαλλιεράτος: Μπάσο Nίκος Σκομόπουλος: Ντράμς Στέφανος Θεοδωράκης –Παπαγγελίδης: Κρουστά