Μία γυναίκα χωρίς όνομα, μέσα στην ησυχία του μικρού της κόσμου, μονολογεί. Η σημερινή μέρα δεν είναι τυχαία. Συμπληρώνονται κάποια χρόνια από το θάνατο ενός ανθρώπου που στάθηκε σημαντικός για τη ζωή της. Εκείνη δούλευε τότε ως νυχτερινή αποκλειστική του νοσοκόμα. Κι αυτός, λάτρευε να της μιλά με τις ώρες. Οι διηγήσεις του “Γέρου” της καθώς και μια εξωφρενική συγκυρία θα αλλάξει τα πάντα μέσα σε μια μέρα.
—————————————————
Η ηρωίδα βλέπει το είδωλό της στον καθρέφτη αντεστραμμένο και δεν το αναγνωρίζει. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από την πραγματικότητα, σκέφτεται. Ούτε και αλήθεια γίνεται να υπάρξει δίχως τη λάμψη μιας απάτης. Η ηρωίδα κάνει τον απολογισμό της ακροβατώντας επιδέξια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ειλικρίνειας και παραπλάνησης, κωμικότητας και άκρως τραγικής μοναξιάς. Καθώς μιλά και ακούει τη φωνή της αιχμαλωτίζεται κι η ίδια στον ιστό της σαγηνευτικής της αφήγησης.
—————————————————
Όλα είναι πάντα αλλιώς κι η ίδια είναι πάντα μια άλλη.
.
.
.
“Μεταμφίεση”
Από την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου
Στο Μικρό Παλλάς
—————————————————
Ερμηνεία:Χάρις Αλεξίου
Κείμενο : Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης
Σκηνοθεσία: Σταύρος Ράγιας
Σκηνικά-Κοστούμια: Ανδρέας Γεωργιάδης
Μουσική : Άγγελος Τριανταφύλλου
Σχεδιασμός Φωτισμών : Βαγγέλης Μούντριχας
Φωτογραφίες: Γιάννης Μητρόπουλος (φιλική συμμετοχή)