Μάιος 2014 Πρόσωπο του μήνα: Θάνος Τοκάκης
Τον Θάνο Τοκάκη το ευρύ κοινό τον γνώρισε μέσα από τον ρόλο του Αχιλλέα στο 50-50 και την εκρηκτική χημεία και δυναμική που ανέπτυξε με τον τηλεοπτικό του πεθερό, Πέτρο Φιλιππίδη.
Το θεατρικό κοινό όμως της πόλης, τον Θάνο τον γνώρισε και τον αγάπησε μέσα από τα πρώτα του βήματα στην σκηνή του Θέατρου Αμόρε, όπου λίγο μετά την αποφοίτησή του από την Σχολή του Εθνικού Θέατρου, εντάχθηκε δυναμικά στην ομάδα ηθοποιών του Θωμά Μοσχόπουλου και με τις ερμηνείες του, άρχισε να εντυπώνει όλο και πιο βαθιά το χνάρι του στις προσωπικές μνήμες των θεατών.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1980, ο Θάνος ασχολήθηκε από μικρή ακόμα ηλικία με το ερασιτεχνικό θέατρο, προτού πάρει το ρίσκο να αφήσει την δουλειά του στην ασφαλιστική εταιρεία όπου δούλευε και να δώσει εξετάσεις στην δραματική σχολή του Εθνικού. Μπορεί η τύχη να ευνοεί τους τολμηρούς, -όπως λένε-, αλλά μάλλον (και ευτυχώς), η τύχη ευνοεί και τους ταλαντούχους, καθώς λίγο μετά την αποφοίτησή του, ο Θάνος γνώρισε τον Θωμά Μοσχόπουλο, έναν από τους ελάχιστους σκηνοθέτες με τεράστια προσωπική σφραγίδα, του οποίου οι παραστάσεις κάθε φορά υπόσχονται και μεγάλες ερμηνείες.
Ξεκίνησε να δουλεύει στην σκηνή του Αμόρε υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Γιάννη Χουβαρδά, σε παραστάσεις όπως «Ο Ορφανός του Ζάο», «Μεταμορφώσεις», ενώ στο Αμόρε τον σκηνοθέτησε και ο Νίκος Μαστοράκης στην εξαιρετική παράσταση «Σε στενό οικογενειακό κύκλο». 
Παράλληλα, και ενώ θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την αυξανόμενη αναγνωρισιμότητα που του χάρισε η συμμετοχή του σε ένα από τα πιο επιτυχημένα σήριαλ όλων των εποχών, ο ίδιος επέλεξε να διατηρήσει ένα χαμηλό προφίλ και να επικεντρωθεί στην τέχνη και τον στόχο του, που δεν ήταν άλλος από το να επιλέγει (όσο αυτό είναι δυνατό), συνεργασίες με συναδέλφους του και σκηνοθέτες που εκτιμά, προκειμένου να εξελίσσεται και να ωριμάζει σαν άνθρωπος και σαν ηθοποιός. Και τηλεοπτικά ακόμα, οι ελάχιστες εμφανίσεις του μετά το 50-50 είναι στο υψηλής αισθητικής σήριαλ του Κοκκινόπουλου, 10η Εντολή.
Η μεγάλη αγάπη όμως του Θάνου και ο φυσικός του χώρος, παραμένει η σκηνή. Είναι από τους ελάχιστους ηθοποιούς που διαθέτουν σπάνιο, πηγαίο κωμικό τάλαντο, αλλά μπορούν ταυτόχρονα να βυθιστούν και να «φωτίσουν» την ερεβώδη πλευρά του ανθρώπου με ανατριχιαστική διαύγεια. Στο βιογραφικό του συμπεριλαμβάνονται συνεργασίες με αξιόλογους θεατρικούς οργανισμούς, όπως το Φεστιβάλ Αθηνών, το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας, η Μικρή Πόρτα, το Θέατρο Χορν και έχει μαθητεύσει πλάι σε μερικούς από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες στον χώρο, όπως είναι οι Λευτέρης Βογιατζής, Γιάννης Χουβαρδάς, Θοδωρής Γκόνης κα. Εμφανίστηκε και στην Επίδαυρο, στην Άλκηστη και πιο πρόσφατα στις Τραχίνιες, ενώ τις δύο τελευταίες σεζόν έκλεβε τις εντυπώσεις στην παράσταση Mistero Buffo, μία δουλειά υψηλής ερμηνευτικής συγκίνησης και ψυχικής ανάτασης για τους θεατές, από μία ομάδα εξαιρετικά ταλαντούχων ηθοποιών. Είναι η ομάδα Επτάρχεια, της οποίας ιδρυτικό μέλος είναι και ο ίδιος ο Θάνος, καθώς η κρίση και η θεατρική πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται πλέον, αναγκάζει όλο και περισσότερους ηθοποιούς να στρέφονται και να ασχολούνται και με την παραγωγή και την πρακτική-λογιστική διάσταση της τέχνης τους, κάτι που κανονικά θα όφειλε να το κάνει κάποιος άλλος για αυτούς.
Το 2011 ήρθε και η πρώτη διάκριση από τους ομοτέχνους του, καθώς ήταν υποψήφιος και κέρδισε το βραβείο Δημήτρης Χορν για την καλύτερη αντρική ερμηνεία της χρονιάς στην παράσταση Δωδεκάτη Νύχτα υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του Θωμά Μοσχόπουλου.
Πρόσφατα, έκανε και το πρώτο του βήμα στην σκηνοθεσία στο έργο Χάνελε και άνοιξε έναν ακόμα δρόμο, στον οποίον θα τον ακολουθήσουμε με υψηλές προσδοκίες.
Αν ο Θάνος Τοκάκης μας αιχμαλωτίζει κάθε φορά που ανεβαίνει στην σκηνή, κερδίζει εξίσου τον θαυμασμό και την εκτίμησή μας με κάθε του συνέντευξη κι εμφάνιση, που προδίδουν έναν άνθρωπο με ήθος και σεμνότητα, έναν σκεπτόμενο νέο ηθοποιό που τον απασχολούν τα κοινά και η πραγματικότητα που υφιστάμεθα ή και συνδιαμορφώνουμε. Την περίοδο αυτήν μπορείτε να τον θαυμάσετε στην παράσταση Μεφίστο από το Εθνικό Θέατρο που παίζεται στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη με ένα εκλεκτό καστ ηθοποιών σε ένα έργο κομβικό για την Ευρωπαϊκή πολιτική σκέψη, ενώ το καλοκαίρι θα βρεθεί ξανά στην Επίδαυρο με το έργο «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου.
Εμείς να του ευχηθούμε να αναλαμβάνει ρόλους που τον πηγαίνουν διαρκώς ένα βήμα παραπέρα και να συνεχίσει να κατακτά νέες κορυφές με δουλειές που τον αντιπροσωπεύουν και μας αφορούν.